This journey was a big eyeopener

Okayy, mijn verontschuldigingen, ik heb niks meer geschreven omdat ik afgelopen week geen zak heb meegemaakt totdat Evelien kwam.
En dat verhaal hebben jullie net gelezen, ik ga even mijn gevoel van deze hele reis uitschrijven.

Vandaag is de start van mijn laatste week :(
Zaterdag met Pinkpop kom ik weer aan op Nederlandse bodem, ben ik daar blij mee?
Ja en nee.

Ik wil graag mijn privacy terug, de Nederlandse keuken, mijn eigen badkamer, bed en wc.
Ook wil ik heel graag, aangezien ik 4 weken geleden mijn rijbewijs gehaald heb, gaan autorijden!!!
Zometeen kan ik weer opnieuw gaan lessen omdat ik het vergeten ben ofzo!

Toch ga ik Ierland missen.
De super mooie natuur, de vrijheid, de super aardige Ieren zelf, mijn klasgenoten, en alle geweldige mensen die ik in het Hostel ontmoet heb. Ik ga het heel erg moeilijk krijgen om dat allemaal achter te laten :(
Ben ik er klaar voor om naar huis te gaan? Eigenlijk niet, ik vind het ook wel fijn zo.

Je bent hier met veel mensen, maar toch ben je ook alleen (wat ik niet erg vind).
Er is niemand die hier een oordeel klaar heeft liggen voor je. Wat in tegenstelling tot de mensen die je in Nederland kent, wel weer zo is.
Dat is zo’n heerlijk gevoel! Niemand kijkt ergens raar van op, je kan jezelf zijn, je kan je eigen mening hebben zonder dat iemand erover oordeelt. Wat een opluchting dat ik kan zeggen wat IK wil zonder dat er een vervelende discussie komt!
Iedereen laat elkaar in zijn of haar waarde!

Als ik zo terug denk aan hoe het in Nederland is, mijn god dan wil ik hier voor altijd blijven, gewoon vanwege het relaxte omgang met elkaar.
Hier voel je (om dit even zweverig gezegd te hebben) het “Love and Peace” gevoel.
Iets wat ik nog nooit op zo’n manier ervaren heb. We zijn allemaal vrienden, en het voelt als een hele hechte familieband.
In Nederland heb ik dit nooit echt ervaren! Met maar een enkeling een soortgelijk gevoel.

Ook die constante druk om te presteren ervaar ik hier niet, GELUKKIG niet.
In tegenstelling tot in Nederland, waar ik dus nu al tegenop kijk, om dat weer te moeten ervaren...
Je moet iemand zijn, je moet presteren wil je opvallen en je moet in iedereens straatje passen wil je iedereen tevreden houden.
De vrijheid die ik hier voel van al die rot verplichtingen, altijd mijn mond te moeten houden als ik een andere mening heb, het is zo’n BIG RELIEF om dit gewoon te kunnen!!!!

Deze zelfstandige reis, was misschien niet heel lang, maar het was lang genoeg om een grote eyeopener te zijn!
Een eyeopener, om te laten zien, dat we veel te gestrest in het leven staan in deze uitgeputte maatschappij vanwege al het moeten en het presteren.
Vanwege iedereen tevreden houden.

Dit gevoel van vrijheid, zou ik zo graag vast willen houden! Maar in deze maatschappij met alle verplichtingen en de druk die op je uitgeoefend word om te presteren is dat bijna onmogelijk.
Toch ga ik het proberen, uiteindelijk sta je alleen in het leven, of mensen je nu aardig vinden of niet.

Je wilt aardig gevonden worden door iedereen, je hebt er veel voor over om vrienden te zijn en te blijven met iemand, maar waarom zoveel moeite doen? Vrienden vinden elkaar wel als je jezelf bent en niks gaat forceren.
Zoals ik eerder al zei, ik ben hier met veel mensen en vrienden, maar uiteindelijk ben je met jezelf, en jijzelf bent eigenlijk je enigste vriend waar je het je hele leven mee moet doen.
Waarom zou je dan jezelf zo kapot maken omdat iedereen wat van je verwacht wat je zelf helemaal niet wilt?
Uitgeput door het leven, nou dat word dan erg gezellig met jezelf.

Deze reis, heeft me veranderd, ik heb een hele andere kijk op het leven gekregen, over hoe we “geleefd worden”.
Als ik thuis kom, ga ik zeker weten dit gevoel proberen vast te houden! Ik wil niet geleefd worden door andere! Ik wil mijn leven zelf kleur kunnen geven!
Natuurlijk, er zijn altijd dingen die niet kunnen gaan zoals jij het wilt, but you know, THAT’S LIFE!

ACCEPT THE FACT THAT LIFE SUCKS SOMETIMES AND MOVE ON!

Jullie zullen nu wel denken, die Marjolijn heeft een klap van de molen gehad, Die is helemaal de weg kwijt geraakt van al het vieze en slechte eten dat ik hier heb gekregen, maar nee.

Dit is HET.

Dit is wat ik geleerd heb van deze reis, en daar ben ik voor gekomen.
Ik wou dingen leren, en ik heb veel geleerd.
Ook Engelse taal hoor, waar ik ook voor kwam, maar ik weet nu hoe doortrapt het drukke, stressvolle leven kan zijn.

Life can break you, or make you ;)

Thank you Ireland, thank you people from all over the world that I’ve met!
YOU teached me how life works!!!
And ofcourse, thank you Groupon for this much cheaper oppurtunity to get this amazing experience!! :D

Nou mensen, ik heb even mijn gevoel op een digitaal blaadje papier gezet, en ik moet zeggen, wat vind ik het fijn om dit met jullie te mogen delen!
Ja, jullie mogen denken wat jullie willen, ik ben gestoord, ik ben gek, ik heb gelijk of jullie snappen me helemaal.

Het kan allemaal, and the best thing is, I will not blame you for anything!

Thanks for reading, and there is still one more story on its way!

xxxx